Punktem wyjścia do pracy nad trzecim plakatem dla Warszawskiej Jesieni był sfotografowany rysunek wykonany kredką. Po wywołaniu Zamecznik wydrapywał fragmenty odbitki, omijając narysowany wcześniej zyg-zag. Wersja ostateczna plakatu to fotomontaż tak przygotowanego rysunku i nałożonej na niego zmultiplikowanej, falistej linii.

Wersja finalna drugiego plakatu dla Warszawskiej Jesieni jest efektem eksperymentów świetlnych wywołanych w kolorze. Plakat został nagrodzony złotym medalem na I Biennale sztuki użytkowej w Moderna Galerija (Lubljana, 1964) oraz medalem na I Ogólnopolskiej Wystawie Plastyki „Złote Grono” w Zielonej Górze (1963).

W pierwszym plakacie dla Warszawskiej Jesieni Zamecznik użył fotogramu z zapisem poziomych smug białego światła. Za wykonanie tego plakatu oraz plakatu Warszawskiej Jesieni ’63 Zamecznik otrzymał złoty medal na I Biennale sztuki użytkowej w Moderna Galerija (Lubljana, 1964).