Drzewa
Pnie drzew sfotografowane z bliska i od dołu tworzą pionową oś kompozycji zdjęć, która jest jednocześnie osią porównania różnic i podobieństw dwóch stron drzewa. W ramach podobnej perspektywy Dłubak fotografował także ciało kobiety. Na zdjęciach wykonanych z wysokości łydek, uda i korpusy kobiet pną się ku górze wypełniając większą część kompozycji, stają się monumentalne. Podobieństwo perspektywy fotograficznej stawia pod znakiem zapytania sposób widzenia tych dwóch różnych obiektów: drzewa i ciała oraz charakter skojarzeń, który im towarzyszy. Drzewo i ciało zyskują wspólne przymioty: stabilność, monumentalność, witalność i zmysłowość.
