Egzystencje, 1959 - 1966

Większość fotografii z tego cyklu artysta wykonał we wnętrzu pracowni przy ulicy Waszyngtona oraz w swoim mieszkaniu przy ulicy Puławskiej. To zapis i jednocześnie metafora rzeczywistości intymnej, tej która jest najprostszą codziennością.

Pod koniec lat 50. Dłubak zaczął regularnie wykonywać akty kobiece, które od tej pory staną się bardzo ważnym wątkiem jego twórczości fotograficznej. W kolejnych dekadach akt poddawany był przez artystę transformacjom formalnym według rozmaitych, często rygorystycznie zaplanowanych reguł. Według obecnego stanu badań wydaje się jednak, że do wielu typów ujęć artysta powracał od przełomu lat 50./60. aż do schyłku lat 70.