Mutanty, 1971

Projekt podjęty wspólnie z Andrzejem Lachowiczem i Natalią Lach-Lachowicz badał relację między rzeczywistością, a jej mechaniczną rejestracją - fotografią. Mutanty były eksperymentem, zabawą kolejnymi przekształceniami wizerunku. Należą do prac, w których Zbigniew Dłubak bada możliwość przeniesienia praw lingwistyki do sztuki, adekwatności strukturalnej analizy lingwistycznej – ,,znaczącego”, ,,znaczonego” i ,,referencji” w polu sztuki. Mutanty to zarówno seria zdjęć, opublikowana w ,,Odrze” w 1971 roku, w nr 3, jak i spójny projekt ekspozycyjny, zaprezentowany w Galerii ,,Pod Moną Lizą” w 1971 roku. Antoni Dzieduszycki opisuję tą prezentację następująco: ,, W sali wystawowej Galerii, która jest przejściowym hallem Klubu MPiK, pojawił się ogromny, biały sześcian, koło którego trzeba było się niemal przeciskać pod ścianami. Sześcian ten był przecięty poziomo przez środek, a obie jego części lekko przesunięte wobec siebie. Już ten przedmiot działał na zasadzie obiektu z tendencji ,,minimal art.”, ale przecież nie on miał być wystawionym dziełem, lecz w zasadzie był to tylko rodzaj stelażu wystawowego. Na przedniej ściance znalazł się ogromny czarny napis MUTANTY. I ten napis działał niejako samoistnie swą formą. Na bocznej ścianie znalazły się wielkie inicjały autorów, ich portrety, nazwiska i pierwsze trzy z serii 15 zdjęć. Te właśnie zdjęcia, które miały być głównym przedmiotem wystawy, były umieszczone z tyłu sześcianu, jakby były najmniej ważną częścią wystawy.,,