Urodził się w Warszawie, gdzie ukończył szkołę powszechną i gimnazjum ogólnokształcące (w 1943 zdał maturę). Od 1943 do końca wojny pracował jako robotnik rolny. W 1947 roku, zaczął studia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie (obecnie Szkole Głównej Handlowej). Po kilku latach pracy w handlu zagranicznymcałkowicie zajął się fotografią.
W latach 1955-1975 pracował jako fotoreporter. Współpracował m.in. z Tygodnikiem Ilustrowanym “Kraj” i „Miesięcznikiem Polskim” („The Polish Review”/ „La Revue Polonaise”). Fotografował polską prowincję, przemysł. Należał do Związku Polskich Artystów Fotografików (od 1960 roku).
W późniejszych latach zajmował się głównie dokumentacją dzieł sztuki, fotografią krajobrazową.
W latach 80. kilkakrotnie pracował jako rzeczoznawca do spraw fotografii artystycznej przy Ministerstwie Kultury i Sztuki. W latach 80. dokumentował jako wolontariusz zbiory Muzeum Archidiecezji Warszawskiej przy kościele na Solcu.
W latach 1985-1990 powstał jego cykl dokumentujący przebudowę Mostu Poniatowskiego. Interesujące formalnie, wywołujące niepokój fotografie, przywołujące na myśl zdjęcia teatralnej dekoracji powstały w momencie przełomu ustrojowego w Polsce. Zdjęcia z tego cyklu były prezentowane na słynnej wystawie Looking East w Galleri Image w Aarhus w Danii.
Jastrzębski brał udział w wielu wystawach zbiorowych w Polsce i zagranicą.
Prezentował prace m.in. w ramach festiwalu Fotofest w Houston w 1988 roku (wraz z Edwardem Hartwigiem), czy wystawie Landscape of Poland w Nowym Jorku w 1986 roku. Długotrwała choroba serca i poważne niedomaganie nogi spowodowały mniejszą aktywność fotografa w ostatniej dekadzie życia.
Przez większość życia mieszkał na Powiślu.Jego żoną jest Maria Łuszczkiewicz-Jastrzębska, graficzka i rysowniczka (ur. 1929).
