Podczas niemal trzymiesięcznego pobytu na Spitsbergenie latem 1981 roku Anna Musiałówna fotografowała osadę górniczą Barentsburg, polską stację badawczą Hornsund, ale przede wszystkim życie w domku traperskim na przylądku Palffyodden, gdzie wraz z grupą naukowców z Uniwersytetu Jagiellońskiego spędziła większość czasu. Wykonała ponad 1000 zdjęć, dokumentując poszczególne etapy wyprawy na czarno-białych filmach małoobrazkowych, barwnych filmach średnioformatowych oraz slajdach średniego i małego formatu. Prowadziła także dziennik podróży, odnaleziony po latach przez jednego z kolegów.
O tej wyprawie, jej znaczeniu dla dalszej kariery i postawy jako fotoreporterki oraz o wielu innych projektach fotograficznych porozmawia z Katarzyną Bojarską podczas spotkania w Fundacji Archeologia Fotografii. Zapraszamy na rozmowę 26 września, na godzinę 19.00, do siedziby Fundacji Archeologia Fotografii na ul. Chłodną 20.
Tego wieczoru odbędzie się także premiera publikacji pod tym samym tytułem, zawierającej fotografie ze Spitsbergenu oraz poświęcony im esej Katarzyny Bojarskiej.
Zapraszamy!
Anna Musiałówna (ur. 1948) W dzieciństwie mieszkała wraz z rodziną w Suchedniowie (woj. świętokrzyskie), gdzie jej ojciec, zawodowy fotograf, prowadził zakład fotograficzny. Wyjechała do Warszawy, aby uczyć się w szkole baletowej, którą jako artystka baletu ukończyła w 1967 roku. Tańczyła na deskach Teatru Wielkiego w Warszawie, gdzie zagrała m.in. rolę Mirty w Giselle i rolę Phrygi w Spartakusie. Z powodu wypadku przedwcześnie zakończyła karierę baletową. Jej starszy brat, fotograf Maciej Musiał, namówił ją do wyjścia z aparatem na ulicę. Fotografia wkrótce stała się jej pasją i sposobem zarabiania na życie.
Jej pierwszy materiał ukazał się w „Itd” w 1972 roku. Z pismem współpracowała przez kolejne osiem lat. Publikowała m.in. w „Razem” i „Na Przełaj”, w latach 1979–1983 współpracowała z tygodnikiem „Przyjaciółka”.
W fotografii skupiała się przede wszystkim na tematyce społecznej, w tym na historiach osób wykluczonych. Do najbardziej znanych prac Musiałówny należy m.in. seria Minus 1 (1975) poświęcona aborcji, Osobowy II klasy (1978), Rodziny wielodzietne (1981).Od połowy lat 90. jest związana z tygodnikiem „Polityka” gdzie publikuje fotoreportaże o tematyce społecznej.
Laureatka wielu nagród z zakresu fotografii prasowej. Kuratorka wystaw fotograficznych prezentujących fotografie lat 70. i 80. Jej prace znajdują się w zbiorach Muzeum Historii Fotografii w Krakowie oraz w Fototece ZPAF w Warszawie. Współzałożycielka Stowarzyszenia Dokumentalistów „Droga”.
dr Katarzyna Bojarska
Adiunkt w Instytucie Badań Literackich PAN, w Zespole do Badań nad Literaturą i Kulturą Późnej Nowoczesności, członkini Uniwersytetu Muri im. Franza Kafki. Autorka tekstów i przekładów zainteresowana relacjami sztuki, literatury, historii i psychoanalizy, tłumaczka m.in. książki Michaela Rothberga Pamięć wielokierunkowa. Pamiętanie Zagłady w epoce dekolonizacji. Autorka książki Wydarzenia po Wydarzeniu: Białoszewski – Richter – Spiegelman (Warszawa 2012). współzałożycielka i redaktorka pisma „Widok. Teorie i Praktyki Kultury Wizualnej” www.pismowidok.org
Dofinansowano ze środków Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
Projekt współfinansuje m.st. Warszawa
Partnerzy: Stowarzyszenie Dokumentalistów „Droga”
Fundacja Jednostka
