Ja kinuję

Ja kinuję to unikatowy materiał filmowy Zofii Chomętowskiej z końca lat 20-tych odsłaniający fragmenty z prywatnego życia  Chomętowskiej, jej rodziny i przyjaciół. Film ten to wyjątkowy 25 minutowy montaż, wg koncepcji Karoliny Puchały-Rojek, z komentarzem literackim Mikołaja Łozińskiego i muzyką Kapeli ze wsi Warszawa.

Materiał ten, podobnie jak sam fakt kręcenia filmów przez Chomętowską pozostawał nieznany, choć ta najciekawsza polska fotografka pierwszej połowy XX wieku, na wystawie w Poznaniu w 1929 roku, debiutowała nie pokazem zdjęć a filmem. Nietypowa taśma Pathé Baby z perforacją w środku, zdigitalizowana i zmontowana z inicjatywy  Fundacji Archeologia Fotografii, odkrywa fenomenalne i unikalne na polską skalę zdjęcia z prywatnego życia Chomętowskiej, z Porochońska – miejsca jej urodzenia, z Królikarni, Wenecji i Tunezji. Na taśmie obok samej Chomętowskiej pojawia się jej mąż Jakub (prawdopodobnie też autor wielu ujęć), Izabella Radziwiłł, gen. Carton de Wiart, Jadwiga Tereszczenko, Józef Haller, Michał Pawlikowski i wiele innych znanych osób. 

Digitalizacja filmu została dofinansowana przez Narodowy Instytut Audiowizualny w ramach programu „Dziedzictwo Cyfrowe”. 

 

 

Produkcja filmu: Fundacja Archeologia Fotografii, 2012, 25 minut
Tekst literacki: Mikołaj Łoziński,  czyta: Julia Staniszewska
Koncepcja: Karolina Puchała-Rojek
Montaż: Marek Wlezień, oprawa dźwiękowa: Joanna Fidos
Muzyka: Kapela ze wsi Warszawa
Konserwacja taśmy i nadzór nad digitalizacją: Monika Supruniuk
Edycja cyfrowa obrazu: Stanisław Jarmoła, Piotr Hyłwa
Digitalizacja: Telewizja Polska SA, Ośrodek Dokumentacji i Zbiorów Programowych

Ja kinuje! from Archeologia Fotografii on Vimeo.

zofia_chometowska_ja_kinuje_2_72.jpg