Stare Miasto, Róża, Piłka

W roku 1973 Bąkowski stworzył trzy serie prac, w których rozwijał eksperymenty formalne zapoczątkowane we wcześniejszym cyklu zatytułowanym „Marek”. Zdjęcia wyjściowe powielał, a następnie ciął i montował na nowo, według opracowanego przez siebie schematu matematycznego. W ten sposób, jak sam mówił, poprzez drogę zwielokrotnienia i przeorganizowania materiału fotograficznego według matematycznego rygoru, pragnął zmienić widzenie przedmiotu (tematu), ale nie zmieniając samego przedmiotu, nie niszcząc go i nie deformując. Od tego momentu zasada tworzenia kompozycji w oparciu o schemat matematyczno-logiczny stała się podstawą konstruowania prac, które określał autorskim terminem płaszczyzn fotograficznych. W trzech omawianych seriach Bąkowski prowadził rozważania na temat zmian w postrzeganiu struktury przedmiotu („Piłka”), ruchu-wirowania („Róża”) oraz zanikania kąta prostego („Stare Miasto”), tworząc na kolejnych planszach coraz bardziej abstrakcyjne konstrukcje.