Katarzyna Mirczak, et(h)er

Opis

‘et(h)er’ to zestawienie zdjęć pochodzących z archiwum Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej UJ oraz zdjęć narzędzi zbrodni wykonanych przez autorkę. Publikowane w książce zdjęcia i archiwalia stanowią głos w dyskusji dotyczącej funkcjonowania w kulturze wizualnej obrazów śmierci.

W wypadku działań Katarzyny Mirczak, z wykształcenia archeolożki, mamy do czynienia z praktyką archiwum – bynajmniej nie metaforycznie – dotykającego tabu śmierci. ’et(h)er‘ to katalog sposobu, ewidencja umierania – mówi artystka. Chciałam to wszystko posegregować, nadać temu numer, oswoić, przyłapać na jakiejś powtórce, refrenie. Ale tu się nic nie powtarza. Nie ma reguł. Dziewczyna wychodzi z domu, bierze ze sobą sukienkę babci, wiesza się na niej w lesie.  Ktoś nagle umiera na ulicy, jakby po drodze. Publikowane w książce i na wystawie zdjęcia i archiwalia stanowią głos w dyskusji dotyczącej funkcjonowania w kulturze wizualnej obrazów śmierci. Czuję odpowiedzialność na wielu poziomach – komentuje kwestie moralne towarzyszące pracy nad wystawą artystka. Pracuję z dwoma dużymi kolekcjami, fotografie, które pokażę na wystawie to niewielki procent całości, która została podzielona na grupy, według metod klasyfikacji używanych przez medycynę sądową: śmierć z przyczyn naturalnych, rany cięte i kłute itd. Do każdego z tych działów, fotografie zostały dobrane takim kluczem, aby jednocześnie posiadły wartość historyczną – np. poprzez metodologię fotografowania – z drugiej strony, żeby razem stanowiły całość, jako zestaw.”  Prezentowane na wystawie i w książce ‘et(h)er’ nowe realizacje Mirczak to kontynuacja, ale także zdecydowane rozszerzenie działań artystki oraz szczególna puenta programu ożywiania archiwów prowadzonego przez Fundację.

Publikacja zrealizowana w ramach programu “Żywe Archiwa”, finansowanego ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.