Porządkowanie negatywów nitrocelulozowych

Jedną z pierwszych czynności przy pracy nad negatywami Zbigniewa Dłubaka było oddzielenie materiałów wykonanych na podłożu nitrocelulozowym. Wśród nich znajdowały się najcenniejsze negatywy – około 100 klatek pierwszych fotografii wykonanych przez artystę w 1947 i 1948 roku, czyli eksperymentalna seria pokazywana na wystawie indywidualnej w Klubie Młodych Artystów i Naukowców w Warszawie oraz na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie. Już w momencie objęcia opieką archiwum negatywy te były częściowo zdegradowane. Natychmiast została wykonana digitalizacja, każda klatka otrzymała ręcznie robioną papierową obwolutę, by oddzielić je od siebie i spowolnić proces degradacji. Dodatkowo, w związku z rangą materiału, zostały wykonane z negatywów barytowe odbitki. Próby wykonania analogowych kopii negatywów wypadły niezadowalająco.