8-16 października, Warszawa

BRAK WOLNYCH MIEJSC

Co naprawdę widać na zdjęciach? O czym rozmawiały sportretowane osoby, co zdarzyło się zanim pojawił się fotograf, a co działo się potem? Październikowe wydarzenia dla dzieci i rodziców postawią pytania, dzięki którym oglądanie zdjęć stanie się przygodą pełną nowych odkryć.

W dniu 20 września 2016 roku w jednym z najważniejszych europejskich muzeów fotograficznych otwarta została monograficzna wystawa Wojciecha Zamecznika, przygotowana we współpracy z Fundacją Archeologia Fotografii. Na ekspozycji można zobaczyć prawie 200 obiektów: autorskich odbitek, makiet plakatów i okładek płyt, szkiców, płyt graficznych oraz filmów. Wystawa, będąca kolejnym krokiem odkrywania twórczości Wojciecha Zamecznika dzięki opracowaniu jego archiwum przez Fundację Archeologia Fotografii, pokazuje jak Zamecznik nieustannie poszukiwał i przekraczał granice medium fotograficznego. Odkrywa jego zainteresowanie ruchem, szybkością, kolorem ale też układami form graficznych i abstrakcyjnych. Systematyzuje tez jego zainteresowania w zakresie czystej, nieprzetworzonej fotografii. Dzięki kuratorce wystawy, Anne Lacoste, która położyła nacisk na uniwersalny i aktualny charakter sztuki Zamecznika, jego twórczość została usytuowana w kontekście europejskiej i światowej historii fotografii.

Fotograf Warszawski to projekt dokumentalny ukazujący różne aspekty działalności stołecznych zakładów fotograficznych. Antonina Gugała bada ślady obecności fotografów-rzemieślników w przestrzeni miasta. Zebrany materiał służy za punkt wyjścia dla rozpoznania funkcji społecznych pełnionych przez fotografów-rzemieślników oraz analizy języka jakim posługują się oni w komunikacji z otoczeniem.

Największa jak do tej pory wystawa prac Wojciecha Zamecznika rozpocznie się w warszawskiej Zachęcie w piątek 29 stycznia. Partnerem wystawy jest Fundacja Archeologia Fotografii.

Wojciech Zamecznik – jeden z najważniejszych przedstawicieli polskiej szkoły plakatu to postać wielowymiarowa, lecz nadal nieznana. Fundacja Archeologia Fotografii od 2012 roku zajmuje się odkrywaniem i opracowaniem archiwum, jakie po sobie pozostawił. Pozwala to na coraz pełniejsze poznanie tej niezwykłej twórczości.

Był wszechstronnym artystą, aktywnym przez dwie dekady od zakończenia II wojny światowej. Zostawił po sobie niezwykle bogate archiwum wypełnione projektami nie tylko plakatów i aranżacji wystaw, ale także: scenografii, czołówek filmów, układów graficznych książek i czasopism, okładek płyt i kalendarzy, projektów stoisk na międzynarodowych targach przemysłowych, mebli, strojów teatralnych oraz nagraniami filmowymi i tysiącami fotografii.

Zapraszamy do zapoznania się z nowym wydawnictwem Fundacji: katalogiem „Wojciech Zamecznik. Foto-graficznie” towarzyszącym wystawie w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki. Jest to pierwsza tak znacząca publikacja przybliżająca twórczość jednego z najważniejszych polskich projektantów drugiej połowy XX wieku, wybitnego przedstawiciela polskiej szkoły plakatu.

Archiwum fotografii Zofii Chomętowskiej znajduje się dziś w dwóch zbiorach – Muzeum Warszawy (zdjęcia stolicy przedwojennej, wojennej i tużpowojennej) oraz Fundacji Archeologia Fotografii (zdjęcia z rodzinnego Polesia oraz z życia na emigracji w Argentynie).
W nowym, wspólnym wydawnictwie obu instytucji archiwum zostało scalone, by po raz pierwszy w pełni ukazać niezwykły życiorys Chomętowskiej – fotografki, kobiety niezależnej, odważnej i nowoczesnej. Publikacja składa się z 597 zdjęć zebranych w czterech albumach: Entuzjastka (1912–1935), Profesjonalistka (1936–1944), Dokumentalistka (1945) i Emigrantka (1946–1981). Odsłaniają one kolejne etapy biografii i silnie z nią związanej twórczości artystki, warunkowanej realiami politycznymi oraz poszukiwaniem odpowiadających im środków wyrazu.

Eugeniusz Wilczyk zaczął fotografować krakowski Kazimierz pod koniec lat pięćdziesiątych. Zdjęć szybko przybywało, jednak nigdy nie zostały one opublikowane w postaci albumu, pod kątem którego materiał ten był przygotowywany. Prezentując wstępną makietę w jednym z krakowskich wydawnictw, autor usłyszał podobno coś o „uprawianiu antypropagandy”, więc zniechęcony odbitki i naświetlone negatywy odłożył do szuflady.

Moment, w którym zdecydował się na robienie zdjęć, to czas gdy w dawnej krakowskiej dzielnicy żydowskiej zaczynają następować zmiany. Pojawiają się nowe budynki, uporządkowaniu ulega cmentarz przy Synagodze Remuch, remontowana jest Synagoga Stara. Ponieważ autor urodził się przed wojną i wychował na pobliskich Grzegórzkach, wspomniane prace modernizacyjne nie mogły ujść jego uwadze, więc chwycił za aparat fotograficzny, aby zarejestrować krajobraz zapamiętany z dzieciństwa.

W ramach tegorocznej edycji Warsaw Gallery Weekend, Fundacja Archeologia Fotografii pokaże pierwszą odsłonę opracowywanego od początku 2015 roku archiwum Mariusza Hermanowicza. Prezentacja rozpocznie się indywidualną wystawą artysty i filmem Anny Molskiej. Punktem wyjścia wystawy jest wnikliwa obserwacja zjawiska ścierania się natury i kultury, które z różnych perspektyw badał fotograf. Wideo Anny Molskiej w bezpośredni sposób odwołuje się do twórczości Hermanowicza.  

 wystawa / książka / spotkanie

„Na jego ślad natknąłem się niecały rok temu – pisze autor. Do dziś udało mi się zebrać ponad sto pięćdziesiąt fotografii wykonanych przez Muszkiesa. Stanowią one rodzaj zbiorowego portretu społeczności sprzed wojny, żyjącej w niewielkim, ale prężnie rozwijającym się mieście – Ostrowcu Świętokrzyskim.” Wojtek Mazan odtworzył ten niezwykle ciekawy zbiór, którego fragmenty będzie można zobaczyć podczas wystawy oraz prezentacji książki. Wszystko to w ramach pierwszej edycji Festiwalu Migawki.

Mrówkowce, korytarzowce i hotele dla samotnych - Maria Chrząszczowa w latach 60. i 70. dokumentowała Śródmieście, Bielany i Żoliborz. Zdjęcia otoczonych pustymi działkami osiedli i bloków wciśniętych w ocalałą po wojnie tkankę miejską, to wyjątkowa dokumentacja rozwoju stolicy. „Nowa Warszawa” Marii Chrząszczowej w Galerii Fundacji Archeologii Fotografii od 4 grudnia.

11-29.12, przestrzeń miejska Warszawy Wystawy na warszawskich dworcach, projekty witryn sklepowych, spektakl teatralny, warsztaty i książka – polscy artyści stworzą prace inspirowane działaniami mistrza – Wojciecha Zamecznika.

Do udziału w festiwalu zostali zaproszeni współcześni artyści, zajmujący się fotografią, wideo, projektowaniem i teatrem. Wszystkie prezentowane prace to premiery – powstały specjalnie na festiwal, a ich punktem wspólnym jest twórczość Wojciecha Zamecznika.

Festiwal, zorganizowany w czasie gorączki świątecznych zakupów, zaplanowany jest jako cykl wydarzeń, które można zobaczyć przy okazji, bez konieczności wyprawiania się do galerii. Wszystkie wydarzenia są bezpłatne.

Fundacja Archeologia Fotografii zaprasza na wystawę EMULSJA: Dorota Buczkowska / Nicolas Grospierre / Robert Kuśmirowski. Wernisaż wystawy odbędzie się 28 maja 2015, o godzinie 19.00. 
Refleksja odnosząca się do analogowych źródeł fotografii jest niezwykle istotna w kontekście współczesnej praktyki fotograficznej. Wystawa „Emulsja” wychodzi z potrzeby powrotu do zagadnień skupionych wokół materialności fotografii i związanych z tym poszukiwań formalnych. Do projektu zostało zaproszonych trzech uznanych artystów posługujących się w swojej pracy fotografią, ale sięgających także po inne media: Dorota Buczkowska, Nicolas Grospierre i Robert Kuśmirowski. W ramach projektu zostaną pokazane zupełnie nowe prace stworzone specjalnie do przestrzeni galerii Fundacji, źródeł fotografii i dotyczące takich zagadnień jak światłoczułość czy utrwalenie materiału fotograficznego.

W 2015 r. Fundacja rozpoczęła opracowanie archiwum Mariusza Hermanowicza (1950 – 2008). Fotografa, autora rysunków humorystycznych i filmów krótkometrażowych. To jeden z najciekawszych polskich fotografów przełomu lat 70/80. Stworzył rozpoznawalny styl pracy, rozpięty między fotografią dokumentalną a konceptualną. Ukończył wydział operatorski w Szkole Filmowej w Łodzi. W 1978 r. został członkiem ZPAF- u. Znakiem rozpoznawczym Hermanowicza stało się wówczas nakładanie własnoręcznych komentarzy bezpośrednio na odbitkach.

Ponad 80 ilustracji - archiwalnych fotografii i wybranych współczesnych prac prezentowanych w książce opowiada historię zniszczeń, działań artystów i materialności fotografii. Subiektywny wybór pozwala zobaczyć w jaki sposób fotografie określane jako „obiekty do konserwacji” przybierają abstrakcyjne formy i pod względem wizualnym wydają się czymś więcej niż tylko świadectwem czasu.

8 stycznia (czwartek) o godz. 19.00, zapraszamy na wernisaż wystawy Albom.pl. Ponad 50 archiwalnych fotografii prezentowanych na wystawie, zostało zebranych podczas ubiegłorocznego objazdu siedmiu miejscowości: Kleszczel i Gródka w Polsce oraz Sopoćkin, Łunny, Wołpy, Wołkowyska i Kamieńca Litewskiego na Białorusi. Wzięli w nim udział fotografowie i historycy z obydwu krajów.

 Akt w fotografii to nie tylko obraz ciała i historii obyczajowości w kulturze, ale też historia fotografii i jej przemian artystycznych w ogóle. Naga postać pozostaje w centrum zainteresowania wielu artystów, a fotografia anektując ten temat pozwala zaobserwować zmiany widzenia fotograficznego w stopniu o wiele bardziej wyraźnym niż w innych tematach.

Już w piątek 20 marca o godzinie 16.00 odbędzie się wernisaż wystawy Tadeusza Sumińskiego Industrial, w Galerii Fotografii Ratusz w Zamościu. Prezentowane zdjęcia, pokazują mało znaną cześć dorobku wybitnego pejzażysty Tadeusza Sumińskiego (1924-2009). Fotografie pochodzą z lat 1962-1964, kiedy Sumiński pracował jako etatowy fotograf w „La Revue Polonaise”, francuskojęzycznej wersji miesięcznika „Polska”, w której przemysł był jednym z wiodących tematów przez cały okres funkcjonowania pisma.

Zapraszamy na otwarcie wystawy: Majątek. Rzeźby z kolekcji rodziny von Rose oraz filmy i fotografie z archiwum Zofii Chomętowskiej, ktore odbędzie się 15 marca 2015, godz. 18.00 w Muzeum Rzeźby w Królikarni, ul. Puławska 113 a. 
Na przestrzeni xx wieku Europa Środkowo-Wschodnia była równie przerażającym, co fascynującym kotłem historii: wojny i rewolucje, wywłaszczenia i reprywatyzacje, przesiedlenia i ucieczki ludności, interwencje wojskowe, transformacje i urynkowienia nieustannie przekształcały jej społeczną, kulturową i gospodarczą tkankę. Destrukcja materii dzieł sztuki następowała równolegle ze zmierzchem pewnej struktury społecznej i sprzężonej z nią formacji kulturowej. Współpraca: Fundacja Archeologia Fotografii.

 „1958” Ludomira Franczaka to wystawa, której punktem wyjścia jest zbiór fotografii z lat 50. XX w., znaleziony w duńskim sklepie ze starociami. Archiwum zaciera granice rzeczywistości. Ujęcia pejzaży, wycieczek i wydarzeń towarzyskich, zatrzymują pewien moment w historii jednej rodziny, bez jednoznacznego wskazania miejsca, w którym powstały.

Zapraszamy na wernisaż wystawy Krzysztofa Pijarskiego Negatyw rzeźby / rzeźba negatywu (2014/15) 16 kwietnia 2015 (czwartek) o  godzinie 19.00.
Obraz fotograficzny — mimo że chcielibyśmy w nim widzieć najdobitniejszy dowód aktualności — przychodzi zawsze poniewczasie. Jego królestwem jest byłość. Każda fotografia jest ruiną reprezentacji, nie w tym sensie jednak, że nie daje nam żadnego wglądu w rzeczywistość, ale dlatego, że w obliczu obrazu fotograficznego nigdy nie wiemy, gdzie — i jak! — ów wgląd uzyskamy. Fotografia jest z natury abstrakcyjna; można powiedzieć, że patrząc na fotografię nie widzimy obrazu świata, ale sam świat, który właśnie przestał istnieć. By więc wydobyć z — lub za pomocą — fotografii jego sensy, a nie tylko widoki, trzeba pracować niejako przeciwko automatyzmowi rejestracji, zakłócać, choćby subtelnie, moment pochwycenia przedmiotu. Właśnie dlatego można by się pokusić o stwierdzenie, że istotę fotografii odnajdziemy w tym, co archeologiczne: oferuje nam jedynie fragmenty, szczątkowe warstwy, momenty, od których możemy rozpocząć (re)konstrukcję.