Strona główna - Fundacja Archeologia Fotografii

Fotografowanie – jak wiadomo – jest nierozdzielne splecione z procesem podglądania, patrzenia, które niejednokrotnie przekracza granice intymności. Podobnie jest w przypadku obcowania z archiwum: szczątkami czyjejś twórczości, ale i czyjegoś życia. Instalacja fotograficzna Tomasza Szerszenia Komora oka (ang. Eye chamber, niem. Augenkammer) opowiada o grze spojrzeń, która wkracza w przestrzeń archiwum. Punktem odniesienia jest spuścizna Marka Piaseckiego (1935-2011), fotografa, twórcy heliografii, lalek, rzeźb, kolaży. Wiele spośród jego fotografii ma intymny charakter, niejednokrotnie przetwarza motyw perwersyjnego spojrzenia czy podglądania. Archiwum – to w szczególności, ale też w ogóle – jest miejscem rozmaitych sekretów. Czy nie jest nim również fotograficzna ciemnia albo pracownia fotografa? Było tak z pewnością w przypadku Marka Piaseckiego: jego niezwykła ciemnia-pracownia była miejscem pracy i zamieszkiwania, oraz przestrzenią, w której urządzał prywatne pokazy – często przeznaczone tylko dla jednej osoby. Stawała się mikro-teatrem na dwie pary rąk i dwie pary oczu.

Zmiany w funkcjonowaniu Fundacji Archeologia Fotografii w czasie kwarantanny: 1. Serdecznie zapraszamy do oglądania zbiorów w naszym Wirtualnym Muzeum http://fotomuzeum.faf.org.pl/ Galeria zostaje zamknięta do odwołania. 2. Pracujemy zdalnie, więc zapraszamy do kontaktu mailowego fundacja@faf.org.pl. Biuro i archiwum będą nieczynne. 3. Marcowe konsultacje z cyklu "Odkurzamy domowe archiwa" zostają anulowane, ale będziemy udzielać porad online. Czekamy na Państwa wiadomości pod adresem odkurzanie@faf.org.pl 4. Sklep internetowy działa. Zawieszone zostają odbiory osobiste i przesyłki priorytetowe. Zamówienia będziemy wysyłać raz w tygodniu. 5. Przepraszamy za utrudnienia i po nowe informacje zapraszamy na stronę i nasz profil na facebooku.

Kolejny rok we wspólnej przestrzeni i wielowątkowa współpraca Fundacji Archeologia Fotografii oraz Sputnik Photos zaowocowały ważnym, wspólnym projektem, jakim jest stały program działań Społecznego Centrum Fotografii na Chłodnej 20 w Warszawie, realizowany dzięki dotacji Miasta Stołecznego Warszawa. Pragniemy by Społeczne Centrum Fotografii było miejscem otwartym i przyjaznym dla wszystkich zainteresowanych, w którym można poszerzyć swoją wiedzę, rozwijać warsztat fotograficzny, nauczyć się krytycznego odbioru obrazu, czy po prostu porozmawiać i wymienić się doświadczeniami.

W dniach 22 lipca do końca wakacji, w galerii fundacji Archeologia Fotografii będzie dostępna instalacja w ramach organizowanego przez Żydowski Instytut Historyczny 9. Marszu Pamięci 22 lipca.

Zapraszamy do zapoznania się z nowa książką p.t. Anaklasis z fotografiami Marka Piaseckiego. Słowo άνάκλασις [anaklasis] oznacza występujące w poezji zjawisko modyfikacji stóp rytmicznych. To przestawienie rytmu polegające na zamianie w wierszu elementów mocnych: sylab długich lub akcentowanych i słabych:krótkich lub nieakcentowanych.Termin ten rozsławił na świecie Krzysztof Penderecki, nazywając tak jeden ze swoich najważniejszych utworów. W awangardowej, kilkuminutowej kompozycji z 1959 roku na 42 instrumenty smyczkowe i sześć grup perkusyjnych Penderecki eksperymentuje z hałasem, ciszą, szmerem i bada granice dźwięku. W tym samym czasie Marek Piasecki sprawdza możliwości fotografii. Eksperymentuje ze zbliżeniami, kadrowaniem, szuka faktur zmieniających rytm wyznaczany przez światło. Komponuje zdjęcia, zamieniając akcenty, skupiając się na poruszonych fragmentach obrazu. Koncentruje się na obrzeżach. Inne znaczenie słowa „anaklasis” to załamanie światła. Publikacja składa się ze zdjęć wykonanych przez Marka Piaseckiego w latach 1952-1960. Wśród osób widocznych na zdjęciach można rozpoznać m.in. Joannę Turowicz-Piasecką. Znaczna część opublikowanych negatywów ma na oryginalnych obwolutach napisane ręką Piaseckiego oznaczenie: „Mury i Muralia”.

Wystawa Tadeusza Sumińskiego Z notatnika fotografa jest subiektywną selekcją zapisków fotograficznych z podróży. Najstarsze prace pochodzą z wyjazdów do Włoch i Hiszpanii z 1957 roku, kiedy autor zaczynał pracę fotografa i został przyjęty do Związku Polskich Artystów Fotografików. W 1961 Sumiński rozpoczął intensywną pracę jako etatowy reporter miesięcznika „Polska” dla krajów Afryki i Azji. Wówczas realizował różnorodne zadania fotograficzne, w których dominowała fotografia przemysłowa.

Zapraszamy na gościnną wystawę niezależnej białoruskiej grupy artystycznej Veha (veha.by). Kolektyw Veha w centrum swoich zainteresowań stawia fotografię wernakularną. Archiwalne zdjęcia z prywatnych zbiorów, wyszukiwane na obszarze całej Białorusi, stają się narzędziem badania tradycji, historii i pamięci zbiorowej. Na wystawie w galerii FAF można zobaczyć kolekcję fotografii ślubnej i weselnej, wybraną z imponującego zbioru 300 archiwów rodzinnych, pochodzących z różnych miast Białorusi, do których udało się dotrzeć. Ich przewodnim motywem jest wianek - nakrycie głowy panny młodej.

Galeria FAF oraz wystawa Tadeusza Sumińskiego podczas majówki: 1.05 (środa) 11-19 2.05 (czwartek) 11-15 3.05 (piątek) 11-15 4.05 (sobota) 11-19 5.05 (niedziela) 11-19

Zapraszamy na spotkanie wokół książki fotograficznej "Tropicale", wydanej przez Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego. O fascynujących podróżach badawczych, kontekście kolonializmu, zwyczajach kolekcjonowania wizerunków roślin i ludzi, relacjach między fotografią a grafiką opowiedzą twórcy książki: Krystyna Jędrzejewska-Szmek i Łukasz Gniadek. Rozmowę poprowadzi Weronika Kobylińska-Bunsch. Po spotkaniu zapraszamy na finisaż wystawy Tadeusza Sumińskiego, Z notatnika fotografa. O książce Tropicale:

Sputnik Photos zaprasza na wernisaż wystawy "No. 7" absolwentek i absolwentów Programu Mentorskiego 2017/2018. Program Mentorski Sputnik Photos to zaawansowany kurs dla osób zainteresowanych fotografią dokumentalną oraz działaniami z jej pogranicza, chcących tworzyć autorskie narracje fotograficzne. Od 2012 roku ukończyło go już 90 osób. Opiera się na własnej pracy studentów i studentek, która odbywa się pod opieką fotografów i fotografek Sputnik Photos. Zajęcia prowadzą także zapraszani goście i stali współpracownicy i współpracowniczki Sputnik Photos: pisarze/pisarki, dziennikarze/dziennikarki, projektanci/projektantki i kuratorzy/kuratorki. Mentorami i mentorkami tej edycji byli: Jan Brykczyński, Michał Łuczak, Rafał Milach, Adam Pańczuk i Agnieszka Rayss.

Jak można „czytać” fotografie ze zbiorów rodzinnych? Jakie opowieści uruchamiają w odbiorcach i w ich właścicielach? W jaki sposób archiwa przechowywane w domach są odbiciem pamięci zbiorowej, a w jakim stopniu ją tworzą i przekazują? Kolektyw VEHA (Białoruś) pracuje z zdjęciami wernakularnymi z prywatnych archiwów. Prowadzi badania, realizuje wystawy i książki, koncentrując się na zagadnieniu tożsamości i kodów kulturowych.

W dniach 27-28 lipca (sobota-niedziela) galeria fundacji będzie nieczynna. Za utrudnienia przepraszamy i zapraszamy od poniedziałku!

Wystawa prezentuje wybór zdjęć Anny Musiałówny, fotografki prasowej i dokumentalistki, z pobytu na Spitsbergenie. Podczas niemal trzymiesięcznej wyprawy w lecie 1981 roku Musiałówna fotografowała Barentsburg, polską stację badawczą w Hornsund, ale przede wszystkim życie w domku traperskim w Palffyodden, gdzie wraz z grupą naukowców z Uniwersytetu Jagiellońskiego z profesorem Zdzisławem Czeppe spędziła większość wyjazdu. Trzydziestoletnia wtedy fotografka wykonała ponad 1000 zdjęć na wyspie, dokumentując poszczególne etapy wyprawy na czarno-białych filmach małoobrazkowych, barwnych filmach średnioformatowych oraz slajdach średniego i małego formatu. Prowadziła także dziennik z podróży odnaleziony po latach przez jednego z kolegów. To właśnie z niego pochodzi cytat, będący tytułem wystawy, na której pokazujemy kuratorską selekcję odbitek z 1981 roku oraz projekcję slajdów.

Podczas niemal trzymiesięcznego pobytu na Spitsbergenie latem 1981 roku Anna Musiałówna fotografowała osadę górniczą Barentsburg, polską stację badawczą Hornsund, ale przede wszystkim życie w domku traperskim na przylądku Palffyodden, gdzie wraz z grupą naukowców z Uniwersytetu Jagiellońskiego spędziła większość czasu. Wykonała ponad 1000 zdjęć, dokumentując poszczególne etapy wyprawy na czarno-białych filmach małoobrazkowych, barwnych filmach średnioformatowych oraz slajdach średniego i małego formatu. Prowadziła także dziennik podróży, odnaleziony po latach przez jednego z kolegów. O tej wyprawie, jej znaczeniu dla dalszej kariery i postawy jako fotoreporterki oraz o wielu innych projektach fotograficznych porozmawia z Katarzyną Bojarską podczas spotkania w Fundacji Archeologia Fotografii. Zapraszamy na rozmowę 26 września, na godzinę 19.00, do siedziby Fundacji Archeologia Fotografii na ul. Chłodną 20. Tego wieczoru odbędzie się także premiera publikacji pod tym samym tytułem, zawierającej fotografie ze Spitsbergenu oraz poświęcony im esej Katarzyny Bojarskiej.

W dniach 27-29.09.19 z powodu warsztatów galeria fundacji będzie nieczynna. Za utrudnienia przepraszamy i zapraszamy w poniedziałek!

Fundacja Archeologia Fotografii zaprasza na kolejną odsłonę projektu Żywe Archiwa, w ramach którego współcześni artyści pracują z historycznymi zbiorami fotograficznymi, nadając im swoje interpretacje. Nowa wystawa jest z wielu przyczyn inna niż wcześniejsze – zaproszona przez Fundację do współpracy artystka - Magda Franczak, podjęła się reinterpretacji zbioru anonimowych portretów będących własnością Żydowskiego Instytutu Historycznego. Niemal 500 szklanych negatywów pochodzących z lat 30. XX wieku zostało opracowanych przez FAF we współpracy z ŻIH i udostępnionych na Wirtualnym Muzeum Fotografii .

Wojciech Zamecznik (1923-1967) był wybitnym przedstawicielem polskiej szkoły plakatu, fotografem, eksperymentatorem w zakresie filmu i fotografii. Przez całe życie mieszkał i pracował w Warszawie, był również wykładowcą warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie w ostatnich latach życia prowadził pracownię projektowania foto-graficznego. Ponad 300 stronicowe, obszerne wydawnictwo, przedstawia przede wszystkim projekty z zakresu wystawiennictwa, projektowania filmowego, tworzenia książek i plakatów, a także dydaktyki i jest istotnym uzupełnieniem historii polskiego projektowania.

Zapraszamy na otwarcie ostatniej w 2018 roku wystawy w galerii FAF. Rok zakończymy wyjątkowym pokazem zdjęć polskiej sceny muzycznej lat 90. z archiwum Andrzeja Georgiewa. Ten wybitny portrecista, znany przede wszystkim z czarnobiałych, wielkoformatowych portretów, muzyków zaczął fotografować na początku lat 90. Dokumentował koncerty, fotografował dla miesięcznika “BRUM” (od 1993 roku) i “Tylko Rock” (od 1992), robił sesje wykorzystywane na okładkach płyt m. in. „Luksus” Szwagierkolaski (1995), „Pan Maleńczuk” Macieja Maleńczuka (1998).

Dzięki trwającemu już drugi rok projektowi współfinansowanemu ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego z programu Kultura Cyfrowa 2017 Fundacja Archeologia Fotografii może opracowywać i udostępniać fotografie z archiwów Marka Piaseckiego i Andrzeja Georgiewa.

Zapraszamy do siedziby Fundacji na regularne konsultacje dla wszystkich, którzy chcieliby dowiedzieć się, w jaki sposób niewielkim nakładem kosztów i czasu zabezpieczyć własne kolekcje starych fotografii. W każdą ostatnią środę miesiąca będzie można przynieść własne zbiory i spotkać się ze specjalistami z Fundacji, którzy powiedzą jak uratować zdjęcia przed zniszczeniem, pomogą ocenić wartość artystyczną i historyczną kolekcji i powiedzą, jak odpowiednio skanować odbitki i negatywy. Na konsultacje można przyjść bez zapisów, w godzinach 11-17 do siedziby Fundacji, przy ul.