Zapraszamy do siedziby Fundacji na regularne konsultacje dla wszystkich, którzy chcieliby dowiedzieć się, w jaki sposób niewielkim nakładem kosztów i czasu zabezpieczyć własne kolekcje starych fotografii. W każdą ostatnią środę miesiąca będzie można przynieść własne zbiory i spotkać się ze specjalistami z Fundacji, którzy powiedzą jak uratować zdjęcia przed zniszczeniem, pomogą ocenić wartość artystyczną i historyczną kolekcji i powiedzą, jak odpowiednio skanować odbitki i negatywy. Na konsultacje można przyjść bez zapisów, w godzinach 11-17 do siedziby Fundacji, przy ul.

Miliony egzemplarzy, dziesiątki tysięcy rozkładówek, dziesięć języków, niemal dwustu autorów fotografii, trzy podstawowe edycje, z czego dwie wychodzące prawie nieprzerwanie od roku 1954 do 1989 (wersja na Zachód) i do 1990 (wersja Wschód) — to imponujący obraz miesięcznika „Polska” w liczbach. Magazyn, choć funkcjonował w ograniczonym zakresie również w polskiej wersji językowej, przeznaczony był przede wszystkim dla zagranicznego odbiorcy — zarówno na zachodzie Europy, jak i w krajach bloku wschodniego, w Stanach Zjednoczonych, Afryce, Azji, a przez krótki okres nawet na Kubie.

prowadzący: Mikołaj Rygier Fundacja Archeologia Fotografii i Skanery Niewiarygodne zapraszają na jednodniowy kurs z obsługi programu Capture One Pro na poziomie podstawowym. Nasze wieloletnie doświadczenie związane z fotografią i digitalizacją pokazuje, jak ważna jest umiejętność cyfrowej obróbki plików – niezależnie od tego, czy są to skany szklanych negatywów, czy współczesne zdjęcia cyfrowe, czy będą one później publikowane w książce, czy w internecie. Dlatego proponujemy kurs obsługi programu uznawanego za najlepsze narzędzie do wywoływania plików RAW i tetheringu.

Zapraszamy na wernisaż wystawy Pole widzenia. Grupa Centrala / Wojciech Zamecznik, 19 kwietnia, godz. 19.00. Fundacja Archeologia Fotografii w ramach projektu „Żywe archiwa” tym razem do współpracy zaprosiła Grupę Centrala. Należący do niej Małgorzata Kuciewicz i Simone De Iacobis na co dzień tworzą projekty architektoniczne i artystyczne mające swoje korzenie w XX-wiecznej awangardzie. Z perspektywy badaczy, projektantów, autorów rekonstrukcji historycznych wystaw spojrzeli na archiwum projektanta, grafika, plakacisty i fotografa Wojciecha Zamecznika. Na ekspozycji w galerii na Chłodnej 20 pokazują nie tylko, jak współczesne było jego myślenie o budowaniu wystaw w latach 60., ale także jak realizacje Zamecznika rezonują z ich własnymi koncepcjami dotyczącymi sztuki kreowania przestrzeni – publicznej, galeryjnej czy ekspozycyjnej. Na potrzeby wystawy opracowali architekturę powtarzającą rozwiązania z wystawy „Wiek Oświecenia w Polsce” z 1952 roku, którą Zamecznik zaprojektował wspólnie z Maurycym Stryjeckim. W tak zaaranżowanej przestrzeni Kuciewicz i De Iacobis mówią o podstawowych elementach konstruowania wystaw – o choreograficznym wymiarze przestrzeni, anonsie plastycznym, fotofryzie, etelażu i reliefie przestrzennym. Do zobrazowania tych pojęć wybrali projekty, makiety i szkice z archiwum Zamecznika, m.in. projekty Pawilonu Węgla z 1948 roku czy wystawy z Międzynarodowych Targów w Mediolanie z 1958 roku.

Uprzejmie informujemy że podczas weekendu majowego fundacja będzie zamknięta jedynie 3 maja. W dniu 1 i 2 maja galeria fundacji czynna w godzinach 11-17. Od 4 maja zapraszamy w normalnych godzinach: 11-19. fot. Tadeusz Sumiński

Marian Musiał (1916-2001) przez ponad 50 lat prowadził zakład fotograficzny w Suchedniowie, niewielkim mieście w województwie świętokrzyskim. Przez ten czas uwiecznił kilka pokoleń mieszkańców, poczynając od licznych portretów dzieci, aż po fotografię dokumentującą pogrzeby. Jego przygoda z fotografią zaczęła się, jak często wówczas, od pasji - sam zbudował swój pierwszy aparat. Fotografował jeszcze przed wojną, ale dopiero później, w 1946 roku otworzył swój zakład fotograficzny “Tęcza”, przechodząc drogę od pasjonata - amatora do zawodowca - profesjonalisty. Fotografowanie stało się sposobem na utrzymanie w trudnej rzeczywistości powojennej. W niewielkim miasteczku (obecnie ok. 9 tysięcy mieszkańców) Marian Musiał był jedynym fotografem zawodowym. To sprawiło, że poza fotografią portretową w zbiorze zdjęć Musiała można znaleźć praktycznie każdy aspekt lokalnego życia - szkoły, zakłady pracy, opiekę zdrowotną, handel, rozrywkę.

Wirtualne Muzeum Fotografii, dostępne pod adresem www.fotomuzeum.faf.org.pl, to nowa baza zdjęć i wiedzy na temat polskiej fotografii. Rozbudowany portal pozwala na bezpłatne przeglądanie skanów z archiwów opracowywanych przez Fundację Archeologia Fotografii, ale też wybranych zbiorów fotograficznych z innych instytucji – m. in. Żydowskiego Instytutu Historycznego, Fundacji Pola Magnetyczne, Fundacji dla Filmu i Fotografii, Stowarzyszenia Fotoreporterów Droga.

Fundacja Archeologia Fotografii zaprasza na cykl wydarzeń, podczas których będzie można obejrzeć i porozmawiać o dawnych fotografiach warszawskiej Woli, dowiedzieć się, w jaki sposób ochronić domowe zbiory zdjęć i odwiedzić archiwum, w którym znajdują się ikoniczne prace polskich fotografów oraz stare zdjęcia Warszawy. Wszystkie wydarzenia są bezpłatne i odbywają się w siedzibie fundacji przy ul. Chłodnej 20. Wydarzenia przeznaczone są dla wszystkich miłośników fotografii, osób posiadających własne zbiory fotografii oraz wielbicieli Woli i Warszawy.

Antoni Zdebiak sztukę traktował jako proces i rytuał, a swoje ciało jako narzędzie. Na fotografiach jako model najczęściej występuje on sam. W jego archiwum znajdują się setki autoportretów. Są wśród nich klasyczne, na których widzimy twarz, a raczej setki twarzy Antoniego Zdebiaka. Na innych obserwujemy go w działaniu. Zapraszamy na indywidualną wystawę Antoniego Zdebiaka, w ramach Warsaw Gallery Weekend.

Love Story. Fotografie z archiwum Anny i Krystiana Jarnuszkiewiczów Kuratorzy: Patrick Komorowski, Gunia Nowik Organizatorzy: Pola Magnetyczne, Fundacja Archeologia Fotografii Wernisaż: 22.02.2018, godzina 18.00 wystawa czynna: 23.02.2018-6.04.2018 Galeria Fundacji Archeologia Fotografii, Chłodna 20, Warszawa wystawa czynna codziennie: 11-19.00 Anna i Krystian Jarnuszkiewicz poznali się w 1952 roku, we wrocławskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych. Ona była na wydziale malarstwa, on rzeźby. Po zakończeniu studiów żyli razem i tworzyli, nawet jeśli czasem oddzielnie, to w ciągłej bliskości, przez ponad pięćdziesiąt lat – aż do śmierci Krystiana w 2016 roku. Okoliczności te stanowią krajobraz ich wspólnej podróży i to w jej kontekście należy patrzeć na obszerny wybór zdjęć ukazujący ich dorobek na wystawie Love Story.

Uprzejmnie informujemy, iż wystawa Love Story. Fotografie z archiwum Anny i Krystiana Jarnuszkiewiczów, będzie nieczynna w najbliższy weekend (10-11 marca 2018). Za niedogodności przepraszamy i zapraszamy na wystawę od poniedziałku.

Czy zdjęcie, na którym nie widać twarzy jest portretem czy nie? Jak zmienia się zdjęcie, jeśli oglądamy je obok innego zdjęcia? Czy błąd na fotografii musi oznaczać, że zdjęcie jest złe? Dlaczego czasem wydaje nam się, że patrzymy na zdjęcie krajobrazowe, choć w rzeczywistości jest to coś zupełnie innego?

Zapraszamy do Księgarni Artystycznej w Zachęcie - Narodowej Galerii Sztuki we wtorek 3.04 o godz. 17:00 na spotkanie, podczas którego porozmawiamy o tym, jak można “przeczytać” zdjęcie. Wspólnie obejrzymy zdjęcia artystów, m.in. Zbigniewa Dłubaka, Jerzego Lewczyńskiego, zdjęcia z portali społecznościowych i telefonów komórkowych. Przyjrzymy się fotografiom, na których pojawia się tekst i takim, które są zniszczone. Zastanowimy się, czym jest portret, krajobraz i dlaczego czas jest tak ważny w fotografii.

Wystawa Mariusza Hermanowicza pt. “Do czego może służyć fotografia?” pokazana zostanie w Galerii Fotografii Prospekto w Wilnie. Wystawa otworzona zostanie w 10 kwietnia 2018, o godz. 17. Na wystawie, którą po raz pierwszy prezentowaliśmy w Warszawie w listopadzie i grudniu 2017, będzie można zobaczyć wybór prac począwszy od wczesnego okresu, który można określić jak reporterski, poprzez wykrystalizowanie się stylu opartego na dokumentalizmie i konceptualizmie, przez czas koncentracji na rekonstruowaniu historii własnej rodziny aż do tego, co sam określił Nowym Etapem. W okresie zainteresowania przeszłością rodzinną szczególnie ważne były dla niego podróże do Wilna - miasta skąd pochodzili jego rodzice. Tam prowadził własne badania dotyczące przeszłości. Interesowała go także wielokulturowa historia miasta i jego architektura. Wileńska odsłona wystawy poszerzona zostanie o wybór zdjęć z cyklu “Wilno, a jednak…”, nad którym Mariusz Hermanowicz pracował w latach 2001-2002.

Zapraszamy na nową wystawę zorganizowaną przez Fundację w siedzibie PTSR, ul. Nowolipki 2a. Otwarcie: 23 listopada o godzinie 18.00. Kurator wystawy: Tomasz Ferenc. Twórczość Mariusza Hermanowicza koncentruje się wokół kilku kluczowych, powracających wątków. Przede wszystkim uwidacznia się w niej zainteresowanie ludźmi. Przyglądanie się im w rozmaitych sytuacjach i opowiadanie o nich poprzez zastosowanie różnych fotograficznych konwencji obecne jest na każdym etapie jego pracy twórczej. Zaczynając od reportażu, a na fotografii studyjnej kończąc, Hermanowicz ukazywał zmagania z codziennymi sytuacjami, przelotność i przygodność międzyludzkich kontaktów, kruchość oraz niepewność tego, co fizyczne. Bohaterami jego zdjęć stawały się przypadkowe osoby, ale także najbliżsi, wreszcie nieraz on sam.

Dzięki dofinansowaniu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego fundacja finalizuje pracę nad polskim wydaniem książki Láshló Moholy-Nagy "Vision in motion". W 2017 roku mija 70 lat od pierwszego wydania tej publikacji, której polskie tłumaczenie nigdy nie powstało. Interdyscyplinarna książka jest jednym ze sztandarowych tekstów modernistycznych, fascynujący lekturą, oferującą wgląd w teorie dotyczące sztuki widzenia pierwszej połowy XX wieku. Tłumaczenie: Marek Gonzalez, Krzysztof Pijarski. Odtworzenie projektu graficznego: Hekla Studio.

Krajobrazy peryferyjne Zbigniewa Dłubaka, rysunki świetlne Wojciecha Zamecznika, industrialne zdjęcia Tadeusza Sumińskiego czy warszawskie kadry Zofii Chomętowskiej... Czy wiesz, że w FAF można zamówić kolekcjonerski reprint z dowolnie wybranego zdjęcia z jednego z opracowywanych przez fundację archiwów? Wykonujemy wysokiej jakości wydruki na papierze archiwalnym lub odbitki barytowe, w limitowanej edycji 10 sztuk. Jeśli zależy Ci na czasie, możesz wybrać gotową pracę tutaj Możesz też zamówić do produkcji wybrany plik z bazy ponad 40 000 skanów . Dochód ze sprzedaży reprintów przeznaczany jest w całości na działalność statutową fundacji . Oferta dostępna na sklep.faf.org.pl oraz na www.faf.org.pl W ramach świątecznej przeceny wszystkie / wybrane wydawnictwa fundacji z 20 % rabatem. Zapraszamy!

W latach 2017-2019 Fundacja Archeologia Fotografii w ramach programu Kultura Cyfrowa 2017 pracuje nad uporządkowaniem i udostępnieniem archiwów fotograficznych Marka Piaseckiego i Andrzeja Georgiewa. Dzięki dotacji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego negatywowe archiwum Piaseckiego zostało sprowadzone do Warszawy – około 15 tysięcy negatywów jest stopniowo porządkowanych i digitalizowanych. Na nowym portalu Fundacji – w Wirtualnym Muzeum Fotografii – już wkrótce zostanie udostępnionych pierwszych 500 skanów negatywów tego autora a w 2018 roku zostanie wydana niewielka publikacja.

Szanowani Państwo, Ze względu na przeprowadzkę Fundacji do nowego lokalu (Chłodna 20), wszelkie zamówienia będą realizowane po 18 stycznia. Za utrudnienia bardzo przepraszamy.

Zapraszamy na otwarcie wystawy Zofii Chomętowskiej, Drobiazgi, w Galerii Sleńdzińskich w Białymstoku. Wystawa otwarta od 20 stycznia. Archiwum Zofii Chomętowskiej, jednej z ważniejszych fotografek dwudziestolecia międzywojennego, od 2008 roku znajduje się w opracowaniu Fundacji Archeologia Fotografii. W ogromnym zbiorze liczącym blisko 6500 klatek negatywów i 4500 pozytywów – zachowały się tylko nieliczne odbitki o charakterze wystawowym. Większość z nich nie przetrwała wojny. Ocalałe odbitki to przede wszystkim niewielkie autorskie wglądówki, które odsłaniają jednak proces pracy fotografki i jej autorską selekcję ulubionych kadrów.