Poszukujemy Specjalistki_ty ds. zarządzania projektami i finansów Warunki zatrudnienia: umowa o pracę na okres próbny (3 miesiące) z perspektywą długoterminowego zatrudnienia (umowa o pracę na etat) Miejsce pracy: Warszawa, Wola Wymagania: Znajomość specyfiki pracy w organizacji pozarządowej i trybu rozliczania grantów z różnych źródeł (np. ministerialnych, miejskich, europejskich) Udokumentowane doświadczenie w pracy min. 2 lata/prowadzenie min. 2 złożonych i minimum 12 miesięcznych projektów finansowanych z dotacji instytucji zewnętrznej

Centrum Archiwistyki Społecznej i Fundacja Archeologia Fotografii zapraszają na cykl bezpłatnych webinarów poświęconych archiwalnym zdjęciom. Dowiecie się z nich m.in. jakie czynniki negatywnie wpływają na fotografie, jak prawidłowo je przechowywać, jak przygotować wystawę fotograficzną. W świat archiwalnych fotografii wprowadzą Was wybitni specjaliści: historyczka sztuki i kuratorka Marta Przybyło, fotografka Agnieszka Rayss, konserwatorka Monika Supruniuk oraz fotograf Jan Anderman.

Zapraszamy do zapoznania się z najnowsza publikacją fundacji towarzyszącą wystawie Sławy Harasymowicz, Zatoka. Punktem wyjścia projektu Sławy Harasymowicz jest tragiczne wydarzenie, do którego doszło w ostatnich dniach II wojny światowej w Zatoce Neustadt, niedaleko Lubeki. Wtedy to w wyniku zbombardowania niemieckich statków przez brytyjskie siły powietrzne (RAF) zginęli więźniowie ewakuowani z obozu koncentracyjnego Neuengamme, wśród nich brat dziadka artystki, Marian Górkiewicz.

Zapraszamy do oglądania fragmentu koncertu pt. „Dłubak Soundsystem”, którego premierowe wykonanie odbyło się 29 września w Laboratorium Centrum Sztuki Współczesnej w ramach Festiwalu Warszawska Jesień.

W 2019 roku w Wirtualnym Muzeum Fotografii zostanie udostępnionych 1500 nowych negatywów, diapozytywów i pozytywów z archiwum Andrzeja Georgiewa. Zapraszamy do zapoznania się z kolekcją zdjęć muzyków, aktorów, dokumentacji koncertów. Ponadto zostanie udostępnionych 2000 obiektów z archiwum Marka Piaseckiego, fotografie z lat 50. i 60. z Krakowa, Wrocławia, Warszawy; dokumentacje życia artystycznego czy nowe, niepublikowane fotografie z pracowni artysty. Dofinansowanie projektu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

Reportaż o chirurgii dziecięcej Jana Jastrzębskiego, dokumentacje architektury drewnianej Marii Chrząszczowej, festiwal w Jarocinie w 1985 roku na zdjęciach Władysława Lemma, to tylko kilka tematów, które od niedawna można oglądać na Wirtualnym Muzeum Fotografii www.fotomuzeum.faf.org.pl W ramach projektu Wirtualne Muzeum Fotografii - opracowywanie i udostępnienie archiwów polskich fotografów, etap II, w roku 2019 udostępniliśmy 4000 nowych obiektów z archiwów Mariusza Hermanowicza, Wojciecha Zamecznika, Zbigniewa Dłubaka, Tadeusza Sumińskiego, Marii Chrząszczowej, Jana Jastrzębskiego, Julii Pirotte (we współpracy z ŻIH), Anny Musiałówny, Piotra Szyfermana i Władysława Lemma. Dofinansowanie projektu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

Fotografowanie – jak wiadomo – jest nierozdzielne splecione z procesem podglądania, patrzenia, które niejednokrotnie przekracza granice intymności. Podobnie jest w przypadku obcowania z archiwum: szczątkami czyjejś twórczości, ale i czyjegoś życia. Instalacja fotograficzna Tomasza Szerszenia Komora oka (ang. Eye chamber, niem. Augenkammer) opowiada o grze spojrzeń, która wkracza w przestrzeń archiwum. Punktem odniesienia jest spuścizna Marka Piaseckiego (1935-2011), fotografa, twórcy heliografii, lalek, rzeźb, kolaży. Wiele spośród jego fotografii ma intymny charakter, niejednokrotnie przetwarza motyw perwersyjnego spojrzenia czy podglądania. Archiwum – to w szczególności, ale też w ogóle – jest miejscem rozmaitych sekretów. Czy nie jest nim również fotograficzna ciemnia albo pracownia fotografa? Było tak z pewnością w przypadku Marka Piaseckiego: jego niezwykła ciemnia-pracownia była miejscem pracy i zamieszkiwania, oraz przestrzenią, w której urządzał prywatne pokazy – często przeznaczone tylko dla jednej osoby. Stawała się mikro-teatrem na dwie pary rąk i dwie pary oczu.

Zapraszamy do zapoznania się z nowa książką p.t. Anaklasis z fotografiami Marka Piaseckiego. Słowo άνάκλασις [anaklasis] oznacza występujące w poezji zjawisko modyfikacji stóp rytmicznych. To przestawienie rytmu polegające na zamianie w wierszu elementów mocnych: sylab długich lub akcentowanych i słabych:krótkich lub nieakcentowanych.Termin ten rozsławił na świecie Krzysztof Penderecki, nazywając tak jeden ze swoich najważniejszych utworów. W awangardowej, kilkuminutowej kompozycji z 1959 roku na 42 instrumenty smyczkowe i sześć grup perkusyjnych Penderecki eksperymentuje z hałasem, ciszą, szmerem i bada granice dźwięku. W tym samym czasie Marek Piasecki sprawdza możliwości fotografii. Eksperymentuje ze zbliżeniami, kadrowaniem, szuka faktur zmieniających rytm wyznaczany przez światło. Komponuje zdjęcia, zamieniając akcenty, skupiając się na poruszonych fragmentach obrazu. Koncentruje się na obrzeżach. Inne znaczenie słowa „anaklasis” to załamanie światła. Publikacja składa się ze zdjęć wykonanych przez Marka Piaseckiego w latach 1952-1960. Wśród osób widocznych na zdjęciach można rozpoznać m.in. Joannę Turowicz-Piasecką. Znaczna część opublikowanych negatywów ma na oryginalnych obwolutach napisane ręką Piaseckiego oznaczenie: „Mury i Muralia”.

Wystawa Tadeusza Sumińskiego Z notatnika fotografa jest subiektywną selekcją zapisków fotograficznych z podróży. Najstarsze prace pochodzą z wyjazdów do Włoch i Hiszpanii z 1957 roku, kiedy autor zaczynał pracę fotografa i został przyjęty do Związku Polskich Artystów Fotografików. W 1961 Sumiński rozpoczął intensywną pracę jako etatowy reporter miesięcznika „Polska” dla krajów Afryki i Azji. Wówczas realizował różnorodne zadania fotograficzne, w których dominowała fotografia przemysłowa.

Zapraszamy na gościnną wystawę niezależnej białoruskiej grupy artystycznej Veha (veha.by). Kolektyw Veha w centrum swoich zainteresowań stawia fotografię wernakularną. Archiwalne zdjęcia z prywatnych zbiorów, wyszukiwane na obszarze całej Białorusi, stają się narzędziem badania tradycji, historii i pamięci zbiorowej. Na wystawie w galerii FAF można zobaczyć kolekcję fotografii ślubnej i weselnej, wybraną z imponującego zbioru 300 archiwów rodzinnych, pochodzących z różnych miast Białorusi, do których udało się dotrzeć. Ich przewodnim motywem jest wianek - nakrycie głowy panny młodej.

Galeria FAF oraz wystawa Tadeusza Sumińskiego podczas majówki: 1.05 (środa) 11-19 2.05 (czwartek) 11-15 3.05 (piątek) 11-15 4.05 (sobota) 11-19 5.05 (niedziela) 11-19

Zapraszamy na spotkanie wokół książki fotograficznej "Tropicale", wydanej przez Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego. O fascynujących podróżach badawczych, kontekście kolonializmu, zwyczajach kolekcjonowania wizerunków roślin i ludzi, relacjach między fotografią a grafiką opowiedzą twórcy książki: Krystyna Jędrzejewska-Szmek i Łukasz Gniadek. Rozmowę poprowadzi Weronika Kobylińska-Bunsch. Po spotkaniu zapraszamy na finisaż wystawy Tadeusza Sumińskiego, Z notatnika fotografa. O książce Tropicale:

Jak można „czytać” fotografie ze zbiorów rodzinnych? Jakie opowieści uruchamiają w odbiorcach i w ich właścicielach? W jaki sposób archiwa przechowywane w domach są odbiciem pamięci zbiorowej, a w jakim stopniu ją tworzą i przekazują? Kolektyw VEHA (Białoruś) pracuje z zdjęciami wernakularnymi z prywatnych archiwów. Prowadzi badania, realizuje wystawy i książki, koncentrując się na zagadnieniu tożsamości i kodów kulturowych.

W dniach 27-28 lipca (sobota-niedziela) galeria fundacji będzie nieczynna. Za utrudnienia przepraszamy i zapraszamy od poniedziałku!

Wystawa prezentuje wybór zdjęć Anny Musiałówny, fotografki prasowej i dokumentalistki, z pobytu na Spitsbergenie. Podczas niemal trzymiesięcznej wyprawy w lecie 1981 roku Musiałówna fotografowała Barentsburg, polską stację badawczą w Hornsund, ale przede wszystkim życie w domku traperskim w Palffyodden, gdzie wraz z grupą naukowców z Uniwersytetu Jagiellońskiego z profesorem Zdzisławem Czeppe spędziła większość wyjazdu. Trzydziestoletnia wtedy fotografka wykonała ponad 1000 zdjęć na wyspie, dokumentując poszczególne etapy wyprawy na czarno-białych filmach małoobrazkowych, barwnych filmach średnioformatowych oraz slajdach średniego i małego formatu. Prowadziła także dziennik z podróży odnaleziony po latach przez jednego z kolegów. To właśnie z niego pochodzi cytat, będący tytułem wystawy, na której pokazujemy kuratorską selekcję odbitek z 1981 roku oraz projekcję slajdów.

Podczas niemal trzymiesięcznego pobytu na Spitsbergenie latem 1981 roku Anna Musiałówna fotografowała osadę górniczą Barentsburg, polską stację badawczą Hornsund, ale przede wszystkim życie w domku traperskim na przylądku Palffyodden, gdzie wraz z grupą naukowców z Uniwersytetu Jagiellońskiego spędziła większość czasu. Wykonała ponad 1000 zdjęć, dokumentując poszczególne etapy wyprawy na czarno-białych filmach małoobrazkowych, barwnych filmach średnioformatowych oraz slajdach średniego i małego formatu. Prowadziła także dziennik podróży, odnaleziony po latach przez jednego z kolegów. O tej wyprawie, jej znaczeniu dla dalszej kariery i postawy jako fotoreporterki oraz o wielu innych projektach fotograficznych porozmawia z Katarzyną Bojarską podczas spotkania w Fundacji Archeologia Fotografii. Zapraszamy na rozmowę 26 września, na godzinę 19.00, do siedziby Fundacji Archeologia Fotografii na ul. Chłodną 20. Tego wieczoru odbędzie się także premiera publikacji pod tym samym tytułem, zawierającej fotografie ze Spitsbergenu oraz poświęcony im esej Katarzyny Bojarskiej.

W dniach 27-29.09.19 z powodu warsztatów galeria fundacji będzie nieczynna. Za utrudnienia przepraszamy i zapraszamy w poniedziałek!

Fundacja Archeologia Fotografii zaprasza na kolejną odsłonę projektu Żywe Archiwa, w ramach którego współcześni artyści pracują z historycznymi zbiorami fotograficznymi, nadając im swoje interpretacje. Nowa wystawa jest z wielu przyczyn inna niż wcześniejsze – zaproszona przez Fundację do współpracy artystka - Magda Franczak, podjęła się reinterpretacji zbioru anonimowych portretów będących własnością Żydowskiego Instytutu Historycznego. Niemal 500 szklanych negatywów pochodzących z lat 30. XX wieku zostało opracowanych przez FAF we współpracy z ŻIH i udostępnionych na Wirtualnym Muzeum Fotografii .